به گزارش خبرنگار آهن‌نیوز، توسعه در صنعت فولاد جزو الزامات است و باید در این مسیر تولید کیفیت در اولویت باشد در غیر این صورت صادرات شمش به مانند صادرات انرژی خواهد بود که ارزش افزوده را راهی کشورهای دیگر می‌کند.
این در حالی است که امروز تولید فولاد با چالش انرژی مواجه است باید چالش‌های موجود در این برنامه مشخص و با برنامه‌ریزی مشخص به سمت تولید فولاد کیفی رفت.
از طرفی محدودیت‌های مصرف انرژی در سال گذشته باعث کاهش چشمگیر تولید فولاد در کشور شد. از آنجایی که همواره تولیدکنندگان ما با مشکل تامین برق و گاز مواجه هستند، این نگرانی وجود دارد که کشورهای دیگر جایگاه جهانی ایران را در تولید فولاد بگیرند.
ایران در حال حاضر دهمین تولیدکننده بزرگ فولاد دنیا است. در جایگاه بعدی کشور ایتالیا قرار دارد که در سال ۲۰۲۱ توانست ۲۴.۴ میلیون تن فولاد تولید کند که روند تولید این محصول رشد ۱۹.۷ درصدی داشته است. ایتالیا با ظرفیت تولید ۳۴.۷ میلیون تنی یکی از رقیبان جدی ایران برای جایگاه دهم تولید فولاد جهان به حساب می‌آید.
پس از ایتالیا، تایوان با ظرفیت تولید فولاد خام ۲۹.۴ میلیون تنی در جایگاه دوازدهم قرار دارد. تایوان در سال ۲۰۲۱ با تولید ۲۳.۲ میلیون تن فولاد خام ثابت کرد که اگر بحران انرژی در ایران ادامه داشته باشد، رقیبی جدی برای تصاحب جایگاه جهانی ایران در تولید فولاد خواهد بود.
سیزدهمین تولیدکننده بزرگ فولاد دنیا ویتنام است که این کشور در سال ۲۰۲۱ توانست ۲۳ میلیون تن تولید فولاد داشته باشد که رشد ۱۸ درصدی را در این بخش شاهد بوده است.
به طور کلی در سال های گذشته ویتنام رشد چشمگیری در بخش تولید فولاد داشت به طوریکه در حال حاضر ظرفیت تولید فولاد این کشور به ۲۵.۸ میلیون تن رسیده است. رشد و پیشرفت ویتنام در این بخش به قدری سریع بوده است که در سال ۲۰۱۷ ظرفیت تولید این کشور تنها ۱۱.۵ میلیون تن بوده است و از مقایسه آن با ظرفیت فعلی درمی یابیم که ظرفیت تولید فولاد ویتنام در این بازه زمانی رشد ۱۰۰ درصدی داشته است. از این رو، علاوه بر کشورهای ذکر شده، ویتنام نیز یکی از رقبای جدی برای جایگاه جهانی صنعت فولاد ایران محسوب می‌شود.
پایان پیام/ ف
نظر شما